ผลการรักษาโรคตาด้วยหนามหวาย โดยการตรวจระดับความสามารถในการมองเห็น (VA) โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลปากอ่าง จังหวัดกำแพงเพชร
นายชเอม ขุมเพชร, นางวรินทร ทีเวียง, นางสาวเอมอร พรมแก้ว, นางสาวธนวรรณ ทรัพย์มาก
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการรักษาโรคตาด้วยหนามหวาย กลุ่มตัวอย่างคือผู้ป่วยโรคตา (ตื้อลมตื้อเนื้อ/ต้อกระจก/ต้อหิน) ที่มารับการรักษาที่โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลปากอ่าง จำนวน 50 ราย โดยคัดเลือกจากผู้ป่วยที่เป็นโรคตา (ต้อลม/ต้อเนื้อ/ต้อกระจกต้อหิน) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบบันทึกข้อมูล ซึ่งประกอบด้วยข้อมูล 2 ส่วนคือข้อมูลทั่วไปและข้อมูลผลการรักษา เก็บรวบรวมข้อมูล โดยการสัมภาษณ์และ โดยการตรวจระดับความสามารถในการมองเห็น (VA) ระหว่างวันที่ ! มิถุนายน 2559- 30 สิงหาดม 2559 โดยใช้สถิติพรรณนา ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยมีดังต่อไปนี้
ผลการทดสอบโดยการตรวจระดับความสามารถในการมองเห็น (VA)ก่อนและหลังการรักษา แยกตามระดับ พบว่าก่อนการรักษาตาข้างขวาของผู้ป่วยอยู่ในระดับปกติ คิดเป็นร้อยละ 36.00 , หลังการรักษาคิดเป็นร้อยละ 54.00 , ตาข้างซ้ายก่อนการรักษาอยู่ในระดับปกติคิดเป็นร้อยละ 48.00 , หลังการรักษาคิดเป็นเป็นร้อยละ 62.00
จากการศึกษาเห็นว่า ควรส่งเสริมให้มีการรักษาโรคตาที่มีอาการ ไม่รุนแรงด้วยภูมิปัญญาพื้นบ้านเพื่อลดค่าใช้จ่ายและเวลาในการพักฟื้นของผู้ป่วย และควรเพิ่มเวลาในการรักษาและเก็บข้อมูลเพื่อให้เป็นไปตามแนวทางกรรักษาของหมอพื้นบ้านตามคู่มือการรักษาโรคต้อด้วยหนามหวาย โดยศาสตร์การแพทย์พื้นบ้าน และการเก็บข้อมูลครั้งต่อไป ควรมีจักแพทย์ตรวจตาผู้ป่วยก่อนและหลังการรักษา เพื่อให้ได้ข้อมูลที่น่าเชื่อถือ
Pingback: การบ่งต้อ คติความเชื่อ และข้อเท็จจริง - พรหมวิหารคลินิก